مطالعه مقایسه‌ای مقاومت گرمایی، اشتعال‌پذیری و خواص مکانیکی رزین‌های پلی‌استر غیراشباع و اپوکسی

در این پژوهش، خواص گرمایی، اشتعال­‌پذیری و مکانیکی سه نوع مختلف رزین پلی­‌استر غیراشباع ارتو، ایزو و وینیل­ استر و رزین اپوکسی برپایه دی­‌گلیسیدیل اتر بیس فنول A بررسی و مقایسه شد. نظر به استفاده گسترده از این رزین­‌ها در صنعت کامپوزیت، شناخت دقیق خواص آنها برای انتخاب بهترین رزین بسیار حائز اهمیت است. بدین منظور، از آزمون­‌های گرانروی ­سنجی، طیف­‌سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR)، سرعت سوزش، تجزیه گرماوزن­‌سنجی (TGA)، شاخص حدی اکسیژن (LOI) و اندازه‌­گیری خواص خمشی استفاده شد. از آنجا که گرانروی رزین‌­های پلی­‌استر غیراشباع در محدوده  300cp تا 450cp قرار دارد، از مزیت شایان توجهی نسبت به رزین­‌های اپوکسی برخوردارند که گرانروی در محدوده 600cp تا 1000cp دارند. از میان سه نوع مختلف رزین پلی­‌استر غیراشباع برررسی شده در این پژوهش، رزین ارتو بیشترین مقدار درصد تبدیل را دارد. پس از آن این مقادیر به ترتیب متعلق به نمونه وینیل استر و ایزو بود. نتایج نشان داد، رزین وینیل استر، خواص بهینه‌­ای از نظر گرمایی، مقاومت در برابر اشتعال و مکانیکی در میان رزین­‌های پلی‌استر دارد. از مقایسه رزین اپوکسی با انواع پلی­‌استر مشاهده شد، رزین اپوکسی سرعت سوزش بیشتری دارد، اما مقدار زغال باقی­‌مانده (12.4%) و درصد (20.2%) LOI آن بیشتر و در نتیجه از پایداری گرمایی زیادتری برخوردار است. نتایج آزمون خمش بیانگر آن است که رزین اپوکسی مدول ( 4/1GPa) و استحکام خمشی (116MPa) بیشتری نسبت به رزین‌­های پلی­‌استر دارد، اما مقدار خمش تا شکست (2.8%) و چقرمگی این نمونه از سه نوع مختلف پلی‌­استر غیراشباع کمتر است.